Wij hebben niet zo’n beste ervaring met trackdays. Of er gaat iets stuk aan de auto waardoor wij eerder moeten stoppen of het regent pijpenstelen. Leuk om het driften te oefenen, maar niet zo handig als je goede tijden wilt rijden. De voorspellingen voor zondag waren gedurende de week niet zo best. Maar deze keer hadden wij het geluk aan onze zijde: een prachtige zonnige trackday!
‘S morgens vroeg waren wij met beide auto’s paraat. De auto’s zijn nog niet afgewerkt en zagen er daarom lekker ruig uit. Reinder was samen met zijn familie aanwezig om ons bij te staan. De bankjes werden uitgeklapt en de koffiemachine aangesloten. Janneke had heerlijke muffins gebakken. Onze dag kon niet meer stuk. Allemaal waren wij toch wel gespannen. Na zoveel maanden weer rijden is toch altijd wel een ‘dingetje’. En wij hebben onze ambities de afgelopen maanden flink opgekrikt met de komst van Maciej bij JEN Racingteam. Enfin, motor starten en karren maar…
In de ochtend was de baan nog behoorlijk nat, dus wij hadden lekker de tijd om er rustig in te komen. Iedere ronde een beetje later remmen en de curbstones steeds meer ‘meenemen’. Goh, nooit geweten dat de curbstones na de bocht-zonder-naam zo spiegelglad zijn. Maar een fraaie driftpartij is ook nooit weg. En wat was het heerlijk om op Zandvoort te kunnen racen. Nadat de baan was opgedroogd, heeft Maciej mij op sleeptouw genomen op weg naar snellere rondetijden. De opdracht van Maciej was simpel: ik ga steeds een beetje harder rijden en jij moet mij gewoon volgen. Klinkt simpel, maar ik moest toch even een grensje over om met zoveel snelheid door het Scheivlak te gaan. Maar niet zonder resultaat, want ik reed een 2.12 ‘blank’. Niet zo snel voor de toppers, maar voor mij toch een mooie verbetering.
Na de rijderswissel trakteerden Niels en Emile ons op een mooi duel. De voormalig teamgenoten reden nu ieder in een eigen auto en wilden natuurlijk niet voor elkaar onder doen. Prachtig om te zien hoe zij elkaar opzweepten naar snellere rondetijden. Af en toe zag ik zelfs een inhaalpoging na een fraaie uitremactie. Dat opjutten was niet zonder effect, want de mannen reden tijden in de 2.10. Niet slecht voor tweede jaars amateurs zullen wij maar zeggen.
Na het uitwisselen van de eerste ervaringen tijdens de middagpauze, was het tijd om de baan op te gaan. Maar niet voordat wij elkaar gek hadden gemaakt met alle mogelijke demperstanden en theorieën over onder- en overstuur die daarmee samenhangen. Maciej nam het initiatief en was de eerste die onder de 2.10 dook. Met een 2.09.6 liet hij zien dat de ex auto van Tom in ieder geval potentieel heeft. Niels en Emile reden laag in de 2.10 en ik reed consistent mijn rondjes in de 2.12. Zo dicht bij elkaar waren wij nog niet geweest. In de middag nog een ‘duel’ met mijn maatje Niels uitgevochten. Leuk om nu eens Niels te kunnen opjagen. De witte nummer 10 was absoluut in topvorm en ik kon Niels prima bijhouden. Heerlijk om samen even zo’n robbertje te vechten.
Met een heel tevreden gevoel moesten wij klokslag 17.00 uur stoppen. Zonder schade en zonder regen waren wij de dag doorgekomen. En met zon, veel gezelligheid en snelle rondetijden. Vlak voor de zwart/wit geblokte vlak reed Maciej nog een 2.09.20. Tsja, baas boven baas. JEN is klaar voor het nieuwe seizoen en wij kijken met veel plezier uit naar de eerste races in april. En Tom, geweldig dat je onze beker voor de derde plaats in het teamkampioenschap in ontvangst wilde nemen. Terwijl wij hard aan het oefenen waren, stond jij op het podium tijdens de jaarvergadering.