Er waren twee redenen waarom Niels en Emile zelfvertrouwen moesten tanken. Niels, omdat zijn nieuwe motto nog steeds niet helemaal top liep en Emile omdat het eenvoudigweg zijn eerste racekilometers waren in bijna een jaar. Ikzelf heb dit weekend niet gereden, dus een mooie gelegenheid om het wel en wee van JEN eens vanaf de zijlijn te volgen. Op vrijdag hadden Emile en Niels de eerste mogelijkheid aan de auto’s te wennen. Tijdens de vrije training waren de tijden nog niet om over naar huis te schrijven, maar in ieder geval weer de nodige meters op (en Emile ook naast) de baan gemaakt.
Op een werkelijke stralende zaterdagmorgen meldde ik mijn klokslag 08.30 bij de tent van NXT racing waar wij ook dit weekend weer te gast waren. Wat zag het er allemaal weer professioneel uit bij
de NXT mannen. Daar kan RedBull nog een puntje aan zuigen zullen wij maar zeggen. Na de gebruikelijke werkzaamheden voor de training – die wij nu bijna routinematig uitvoeren – op naar de start voor de kwalificatie. Nog last minute wat spanning uit de banden vanwege het warme weer. Spanning uit de banden en in de mannen zullen wij maar zeggen. Het resultaat van de kwalificatie was een 26e plaats voor Niels en een 39e plaats voor Emile. Niet slecht als je weet dat meters maken echt de manier is om in zo’n competitieve cup lekker mee te rijden. En dan na bijna jaar niet gereden te hebben ruimt 15 auto’s achter je laten is niet verkeerd.
Ondertussen vermaakten wij ons prima met allerlei grappen en grollen samen met de NXT mannen. Nu Michael bij zijn auto ook het lek boven leek te hebben, was er voldoende tijd voor ontspanning. De eerste wedstrijd op de zaterdagmiddag verliep goed. Voor mij ook eens leuk om het hele veld te kunnen volgen en te zien wat voor geweldige strijd aan de kop wordt geleverd. Helaas rijden wij daar (nog) niet, maar het allerleukste van deze cup is eigenlijk dat er op iedere positie en in iedere groep strijd wordt geleverd. Soms een beetje te fel zoals Niels weer aan den lijve heeft ondervonden. Helaas met de nodige plaatschade voor auto 8 als gevolg.
Ook zondag weer vroeg uit de veren om de mannen bij te staan. Zaterdag was het al druk, maar zondag was echt een gekkenhuis. Gaaf hoor al dat publiek dat zeer deskundig 
en geïnteresseerd de auto’s bestudeerd. En als ware experts wordt er een blik onder de motorkap geworpen omdat te zien hoe zien race Mazda er nou in het echt uitziet. Marije, Daphne en Floor waren ook aanwezig in vol JEN ornaat dus Emile had de beschikking over extra support en pitspoezen. Samen naar de start en ook daar weer het inmiddels bekende ritueel met de bandenspanning. Riemen aan, helm op en gaan met die banaan.
De mannen van JEN hadden een leuke wedstrijd met de nodige uitstapjes en spannende gevechten. Met een paar prachtige uitrem acties voor de Audi S bocht werd het publiek op haar wenken bediend. Top gereden en in ieder geval weer veel zelfvertrouwen bijgetankt. Leuk om te zien dat de snelste raceronden van de mannen maar een tiende scheelde en dat snelste raceronde van Emile maar liefst 7 tienden sneller was dan in de training. Kijk, dat bedoel ik dus. Meters maken is alles. Weinig tijd om na te genieten hebben wij niet, want volgende week staan de volgende wedstrijden alweer op het programma. Nu alweer hard klussen om de auto’s tiptop aan de start te laten komen. Met de hulp van de NXT mannen moet dat zeker lukken. Enne, speciale dank voor Gerard die op zeer professionele wijze de NXT handtekening ook op nummer 10 heeft gezet. Kijk, nu horen wij er echt bij.