Tjsa, het racejaar 2016 zit er alweer op. Afgelopen weekend alweer de laatste finale races gereden. Het was een bewogen seizoen voor JEN en dat geldt ook voor onze laatste racedag. Lees en geniet mee. Het begon deze keer al voor de racedag. Jeroen had aangeboden om voor het goede doel op vrijdag met gasten rondjes te rijden op het circuit. Naast heel leuk, was het ook een goede laatste oefening voor de races op zaterdag.
Maar zoals wel vaker dit jaar sloeg de pechduivel toe. Bij de tweede ‘gast aan boord’ kwam er een ratelend geluid onder de auto vandaan. Klonk uiterst dreigend dus stapvoets terug naar de pits. Meteen met Michael gebed en die stelde meteen de diagnose: differentieel kapot. Dat betekende dat ik vrijdag niet meer kon rijden en dat wij een beroep moesten doen op de flexibiliteit van Marvin om vrijdag avond de reparatie te doen. Om 22.50 kregen wij het verlossende bericht dat de 10 weer rijklaar was. Dank, dank, dank aan Marvin en Michael. Wederom.
Zaterdag was ik er dus extra vroeg omdat de auto nog moest worden gekeurd. Het was nog donker toen ik naar het circuit reed en het regende behoorlijk. De eerste regenrace van het seizoen was in aantocht! Na wat begroetingen links en rechts on klaargemaakt voor de kwalificatie. Stond eigenlijk best relaxed klaar tot ik merkte dat ik mijn armstrain was vergeten. Shit zeg! Wat stom. Meteen terug gereden naar de tent, gezocht naar de band en weer terug gereden naar het hek. Daar mocht ik de baan niet meer op, dus hup naar box 0 en aansluiten maar. Nog voordat ik een meter had gereden was de hartslag al tot onverantwoorde hoogte gestegen. Uiteindelijk eindigde Emile en ik de kwalificatie in de achterhoede. Emile als 39e en ik als 47e. Hmmm, hadden iets meer verwacht van onszelf in de regen.
Vol goede moed aan de start voor de eerste race. Na een goede start meteen een aantal auto’s kunnen inhalen door de juist lijnen te rijden. Met dank aan kampioen (!) Youri voor het uitleggen van de verschillende lijnen op droog, nat en nat-nat. Dat werkte eigenlijk prima en buitenom kon ik lekker inhalen. Tot ik bij uitkomen Audi S mijn geduld niet kon bewaren en te snel gas gaf op de curbs. Met een fraaie slip die aan de overzijde tegen de vangrail eindigde als gevolg. Kon ik weer opnieuw beginnen. Emile had het nog bonter gemaakt door de 8 bovenaan het Scheivlak te parkeren. Misschien vond hij het uitzicht daar mooi, maar was wel jammer van de race.
De tweede race begonnen wij dus weer bijna helemaal achteraan. Op een baan die inmiddels halfdroog was moesten wij dus de lijn volgen midden op de baan. Na wederom een goede start heb ik paar ronden lekker kunnen samen rijden en vechten mer Emile. Dat was toch wel erg leuk om eindelijk eens samen met je teammaatje te strijden. Zag ook dat Emile zijn wagencontrole in de regen fenomenaal is en dat hij veel gehaaider dan ik is met inhalen. Kan ik mooi aan werken in de winter. Maar al met al voor ons beiden een goede resultaat. Wij waren lekker naar voren gekomen.
inmiddels was Niels ook aangekomen op het circuit omdat hij de derde race in de 8 mocht rijden. Met zijn race ondergoed binnenste buiten klom Niels in de 8 en trakteerde iedereen op een schitterende inhaalrace. Met gewaagde en prachtige acties boenderde hij door het veld. Na afloop was hij dan ook terecht euforisch over zijn eigen prestatie. Daar kan Max Verstappen nog wat van leren! Ikzelf verprutste mijn start en verloor in de eerste ronde al mijn gewonnen posities weer. Nou ja, daarna had ik een hartstikke leuk gevecht met Tim Martens die na 8 jaar karten nu de overstap naar de autosport heeft gemaakt. Deze keer heb ik hem nog kunnen verslaan, maar volgend jaar zou het wel eens andersom kunnen zijn.
Zo eindigde het seizoen toen nog goed en zijn wij als JEN alweer volop bezig na te denken over 2017. De samenwerking met Michael en zijn ‘friends and family’ bevalt ons hartstikke goed omdat bij ons allemaal de fun en het delen van de passie voorop staat. Toch volgend jaar maar weer eens kijken of wij een gooi kunnen wagen naar het teamkampioenschap met de 10 en Niels heeft zijn stelling voorgenomen de stijgende lijn van de laatste race voort te zetten in 2017. Dat belooft heel wat! Wij gaan nu zeker niet rusten, maar juist volop aan de bak om ons in de winter perfect te prepareren. We houden jullie op de hoogte van onze avonturen. Zelfs als wij niet racen.