Het hele jaar hebben wij hard ons best gedaan onszelf te verbeteren. Tijdens de laatste races van het seizoen is het gelukt om een goed resultaat neer te zetten. Lees verder over onze regenmeester en het nieuwe record auto’s inhalen in 1 ronde.

Een keurmeester met ochtendhumeur

foto 5De voorbereiding verliepen vlekkeloos. Reinder had nieuwe remblokken gemonteerd en de auto had pas een grote beurt gehad. En wij hadden nog een keer dispensatie van de keurmeester voor onze kunststof afdekplaat die eigenlijk van aluminium moet zijn. ’s Morgens in alle vroegte meldden wij ons bij de keermeester. Na een lange stilte vroeg hij met een strenge blik of wij het reglement wel kennen. Wederom stilte en geen tijd voor een gewiekste grap. De keurmeester ging verder… ‘Als de heren het reglement wel hadden gekend, hadden zij geweten dat de auto na iedere race weer in ‘showroomconditie’  moet worden gebracht…’ Emile en ik keken elkaar aan en waren met stomheid geslagen. Was dit een grap of had de keurmeester de andere auto’s nog niet goed bekeken? Enfin, na wat zalvende woorden van Huub Vermeulen mochten wij ons alsnog gaan opmaken voor de vrije training.

Emile de regenkoning

foto 2De vrije training moest worden gereden op een natte baan. Het domein van Emile. Als zoon van een rallyrijder heeft hij een ongelooflijk goede wagenbeheersing. Voor hem is er niets leuker dan dwars door de bocht gaan. Boven op de pits volgden wij de rondetijden en vol trots zagen wij Emile lange tijd rondrijden in de top 5! Uiteindelijk droogte de baan op en was zijn unieke talent minder uniek. Maar met een tiende plaats in de vrije training was de toon voor de dag gezet. Na een gevulde koek van Janneke en een paar koppen koffie waren wij helemaal klaar voor de kwalificatie.

Geduld is geen schone zaak

Ik mocht deze keer de kwalificatie doen en gelukkig was er al een droge lijn op de baan ontstaan. Maar ik had de pech de eerste ronden vast te zitten achter een collega en uitremmen voor de Audi S bocht op de natte lijn, leek mij niet de beste optie. Uiteindelijk had ik een goede vrije ronde maar blokkeerde de rechter voorrem zeer heftig. Ik werd weer ingehaald en kon weer opnieuw beginnen. Mijn laatste ronde was het snelste, maar uiteindelijk kwam ik niet verder dan een plaatsje in de achterhoede. Jammer, dan maar goedmaken in de race.

Eindelijk de goede afstelling dankzij Andras!

foto 1In de voorbereiding van de eerste race lang gesproken met Andras. Hij had mijn verslagen gelezen en filmpjes gezien. Tijd voor goede feedback! Ik was onder de indruk van zijn analyse en volgde meteen zijn advies om de dempers meer naar mijn ‘smaak’  af te stellen. Met een nieuw geheim wapen stond ik klaar op de grid. De start was het hele seizoen al goed, dus daar maakte ik mij geen zorgen over. Helaas verschakelde ik mij tijdens de start en zag het hele veld voorbij komen. Maar de auto voelde voor mij heerlijk: ik had meer controle en haalde ronde na ronde een of twee auto’s in. En kon de groep voor mij goed volgen. Toen werd ik wat overmoedig en verloor door stomme fouten mijn posities weer. Maar het belangrijkste is dat de auto nu echt goed voelt!

Bliksemstart en toprace van Niels

fotoNiels moest tijdens race twee dus vanuit de achterhoede starten. Na een bliksemstart en werkelijk een super eerste ronde had hij geloof ik al 9 auto’s ingehaald. Wow, dat beloofde veel goeds! Samen met Adras boenderden zij door het veld om uiteindelijk te eindigen op een fantastische 10e positie. Wat een geweldige prestatie en dat ondanks het feit dat Niels ook last had van de blokkerende voorrem. Trots als een pauw stapte hij uit de auto en nam de felicitaties van zijn eigen pitspoes Sabine in ontvangst. Met een biertje in de hand moest hij zich bij de wedstrijdleiding verantwoorden voor zijn ‘agressieve’  rijstijl maar ook dat mocht de pret echt niet meer drukken.

Maximale druk op de schouders van Emile

foto 1Tsja, en daar sta je dan voor de start van de derde race op de tiende startplaats. Nog nooit hadden wij zover naar voren gestaan en ineens zagen wij nieuwe concurrenten. Bovendien was de hele familie van Emile aanwezig om hun zoon, schoonzoon en vader aan te moedigen. Hoe bedoel je druk? Zijn moeder was zelfs speciaal uit Portugal overgekomen en wilde haar zoon nu eindelijk ook wel eens zien racen. Maar de baan was inmiddels kurkdroog geworden. Emile zijn start was redelijk, maar door een paar foutjes verloor hij toch enkele posities. Uiteindelijk de auto op een nog steeds erg fraaie negentiende plaats over de finish gereden. Gelukkig was zijn moeder erg tevreden en was er geen reden om hem eens hartig toe te spreken!

En toen zat ons eerste seizoen erop. Wat een avontuur en wat is het bijzonder goed gelukt om onze gezamenlijke passie vorm en inhoud te geven in deze cup. Maar wat is racen ook een lastig spelletje! Talent, ervaring, budget en mentale kracht zijn allemaal nodig om tot een topprestatie te komen. Wij hebben er nu aan gesnuffeld en zijn vastberaden volgend jaar verder te gaan waar wij dit jaar zijn geëindigd. Ikzelf ga in het winterseizoen hard trainen met een cursus driften en vele uren op de kartbaan om volgend jaar lekker te kunnen meestrijden in de middenmoot.

Wij gaan niet stilzitten en hebben alweer volop plannen voor de komende maanden. Met de blog kan je op de hoogte blijven van onze avonturen. Rest mij nu iedereen heel erg te bedanken voor de support, het goede advies, soms een schop onder de kont, maar vooral omdat jullie een belangrijke bijdrage geleverd hebben aan het feit dat wij onze droom hebben kunnen leven!