Na een lange winter was het zover: eindelijk weer racen op Zandvoort. Toch een tikkie onrustig geslapen van de gezonde spanning. Zeker omdat de weersvoorspellingen nogal wisselvallig weer voorspelden. Vrijdag avond samen met Tom, Emile, Reinder en familie de nieuwe tenten opgezet. Wauw, 20 meter MAX5 winkel tent schoon aan de haak ziet er best wel imposant uit. Meteen de keuring en de inschrijving gedaan. Ga nog wel een list verzinnen op het spellen van de naam Maciej Krolikowski, want dat kostte mij ongeveer 10 minuten. Maciej, volgende keer maar gewoon weer Croky doen, net als vroeger? Na de grondige technische keuring weer snel naar huis om goed uit te rusten voor de ‘grote dag’.
De wekker deed alsof het een gewone door de weekse dag was en om 07.45 gaven wij alweer acte de présence op het circuit. Reinder had ondertussen al de laatste aanpassingen gedaan op basis van de feedback van de keurmeesters de avond ervoor. Het was spannend om voor de eerste keer onze nieuwe livery open en bloot te laten zien aan iedereen. Voelt toch en beetje als een mooie jonge vrouw die haar nieuwe bikini showt op de eerste warme zomerdag: je weet dat het goed zit, maar toch ben je nieuwsgierig naar de reacties. Wij hebben geen gefluit gehoord bij onze auto’s maar wel onwijs veel positieve reacties. Bedankt iedereen voor jullie enthousiasme. En inderdaad het ziet er spectaculair uit. Maar meteen kwam er een stemmetje dat zie ‘nu zeker mag je zo’n mooie auto niet beschadigen, dus doe voorzichtig…’ Best lastig zoals later op de dag zou blijken.
In de vrije training was het de beurt aan Niels met nummer 8 en Jeroen met nummer 10. Gaaf hoor weer de eerste ronden op Zandvoort. Niels reed een keurige 2.10 laag en Jeroen een 2.12. Goed voor plaatsen 8 en 23 op de grid. Helemaal niet verkeerd in een veld van 42 en een goed begin van de dag. De kwalificatie beloofde een spektakel te worden met regen na de een paar rondjes. Na ongeveer 1.000 keer de buien app te hebben geraadpleegd, besloten wij een gok te nemen. Als eerste achter het paddock klaarstaan en proberen in de eerste rondjes meteen een goede tijd neer te zetten. De druk zat erop bij Maciej en Emile die mochten kwalificeren. De strategie pakte redelijk goed uit – wij waren niet de enige met dit plan – en uiteindelijk kwalificeerde Maciej op en mooie 8e positie en Emile als 16e. De tijd van Emile was 2 honderdste sneller dan de tijd van Jeroen in de vrije training Hoe bedoel je competitief.
De uren daarna bouwde de spanning zich op: zal het wel of niet droog blijven tijdens de eerste race? Reinder werd bijkans tureluurs van het alsmaar weer veranderen van de demper standen. Maciej probeerde het optimale gewicht voor de auto te berekenen en vroeg Reinder 15, nee 14, nee 13 o, doe toch maar weer 14 liter te tanken. Enfin, wij waren lekker bezig. Eindelijk was het zover en konden wij ons opmaken voor de echter kick off van het seizoen. Inmiddels waren sponsors, vrienden en bekenden aangekomen om ons te steunen in deze winderige en koude omstandigheden. bedankt iedereen, volgende keer beloven wij een mooie zomerdag!
Maciej reed een geweldige eerste wedstrijd en maakte de hooggespannen verwachtingen – door mij nog wat aangedikt in deze blogs – helemaal waar door net achter de kopgroep als 6e te eindigen. Enne, als de regen in de laatste ronden iets eerder was gekomen, ben ik bang dat zelfs een podium mogelijk was geweest. Maar goed, chapeau Maciej! Emile reed een constante race en probeerde 3 ronden voor het einde uit te remmen voor de Audi S. Met 3 man sterk op de bocht aangekomen zat Emile er tussen als de bacon tussen een sandwich. Helaas spinde hij en stenen tussen de remmen maakte dat Emile vroegtijdig moest uitvallen. Volgende keer beter. En het beste nieuws: de auto’s zagen er nog als nieuw uit.
Laat in de middag mochten Jeroen en Niels de laatste race rijden. Niels vertrok van een prachtige 6e plaats en Jeroen mocht achteraan starten omdat Emile was uitgevallen. En de omstandigheden waren listig: een (drijf)natte baan met zon. Tsja, zou de baan snel genoeg opdrogen? Toch maar gestart met een regenafstelling. Jeroen sloot als 42e aan op de startopstelling en zonder het licht te kunnen zien (!) gestart. Gelukkig ging de race geweldig. Ik reed met nieuwe banden en de juiste demperafstelling (thanks Job!) en Maciej had mij uitgelegd wat de snelle lijnen zijn in de regen. Ik haalde auto na auto in en reed op een zeker moment bijna op de 20e plaats. En wat had ik een plezier onderweg! Helaas was het wel een bumpy ride – sorry nogmaals Stephane voor het ongelukkige tikje – omdat de verschillen tussen de snelle en langzamere deelnemers wel erg groot waren.
Niels reed ook een voortreffelijke race. Helaas moet ik mijn verslag op de ooggetuigen baseren, want ik heb Niels zelf natuurlijk niet gezien. Maar starten als 6e en eindigen als 10e is grote klasse en belooft veel goeds voor de rest van het seizoen. En dat terwijl Niels en ik voor de wedstrijd echt wel beetje gespannen waren voor een regenrace. Het ‘plasje van de spanning’ vlak voor de wedstrijd hebben wij allebei gedaan. Was het dan alleen maar feest? Nou, niet helemaal. Allereerst omdat Tim zijn auto na de finish hard in de muur parkeerde en het daar zichtbaar moeilijk mee had na een winter hard werken. En omdat Jeroen de nummer 1 niet zonder kleerscheuren aan de finish heeft gebracht. Ai, heb je zo’n mooie auto en dan toch alweer beschadigingen. Voelt een beetje als een mooie vrouw met een niet goed vallende bikini zullen wij maar zeggen.
Iedereen bedankt voor de support tijdens deze eerste dag. Wij gaan ons voorbereiden op de volgende race. Met zonneschijn of hopen wij stiekem toch op regen?