Night before: keuren en schaapjes tellen
Vrijdagavond startte ons eerste raceweekend met het opzetten van tent inclusief koelkast met versnaperingen, de keuring van de auto en het inschrijven. Alles is voor ons de eerste keer dus wij hebben ook kennis gemaakt met de keurmeesters. De gordels moesten andersom – weet niet steeds niet waarom – en daarna kregen wij de felbegeerde stickers en stempels. O ja, of wij ook de sticker met een L op de auto wilden plakken, want wij zijn beginners. Een verlate 1 april grap dachten wij. Dat doen wij dus niet. Toch wel een onrustige nacht gehad vrijdag. In plaats van schaapjes Mazda’s tellen die op de Tarzan afkomen helpt ook niet echt.
Training en kwalificatie: hoog en droog in het Scheivlak
Wat een gaaf gevoel zo ’s morgens op het circuit. Je voelt je een echte coureur als je zo komt aanrijden bij je eigen tent waar de auto’s opgesteld staan. Nog even de laatste checks op bandenspanning en oliepeil en dan van start. Emile had de eer de eerste ronden in het veld te rijden voor JEN racingteam. Tijdens de vrije training eindigden wij op een keurige 20e plaats. Licht euforisch kwam Emile teruggereden. Daarna meteen de auto weer klaarmaken voor de kwalificatie. Niels is ons kwalificatiekanon en had de opdracht om in de middenmoot te eindigen. Hij startte perfect en werd zelf opgeduwd door een andere auto om meer tempo te maken. Helaas maakte Niels een uitstapje in het Scheivlak waardoor en verdere verbetering niet mogelijk was. Emile zijn broer is marschall en meldde ons dat ‘nummer 10 hoog en droog in het Scheivlak stond…’ Desondanks een keurige 15e startplaats.
Racen is toch echt andere koek
Langzamerhand bouwde de spanning op naar de eerste echte race. Geplande en ongeplande toiletbezoekjes werden gedaan. Familie, vrienden, coaches en sponsors waren gearriveerd om onze kunsten te bewonderen. Wij waren alledrie gezond gespannen voor de eerste wedstrijd die Niels voor zijn rekening nam. Niels zelf was heel erg chill. Zelf zo chill dat hij vergat om een goede start te maken. Maar met zijn pure snelheid pikte hij al snel aan in een goede groep. Gave gevechten in het middenveld totdat een uitstapje een einde maakte aan een goede klassering. De potentie is er, nu nog even het geduld bewaren. De eerste race als 26e geëindigd. Van de 35 dus helemaal niet zo gek. Niels heeft de rest van de dag nog nagestuiterd van de adrenaline.
Emile mocht als tweede de arena betreden. Cool als hij is reed Emile een prima race. Leuke gevechten en een paar auto’s ingehaald. Uiteindelijk stonden wij op de 24e plaats. Een prima prestatie en vooral met steady en goede rondetijden. Vol trots kwam Emile met zijn dochters achter op de auto terug naar de tent. Onze eerste pitspoezen zal ik maar zeggen.
Als derde in de rij was ik aan de beurt. Ik had de hele dag nog niet gereden, dus de spanning die bij Emile en Niels ontlaadde, bouwde bij mij op tot een hoogtepunt. Na meerdere peptalks van een hele batterij mental coaches stond ook in op de startgrid. Wat is dat cool! Tot mijn eigen verbazing had ik en bliksemstart en haalde zomaar 5 auto’s in. En toen kwam de Tarzan. Niet met schaapjes, maar met echte Mazda’s. Toch maar eieren voor mijn geld gekozen en een aantal auto’s laten passeren om zelf met eigen tempo te kunnen gaan rijden. Uiteindelijk een heel leuk gevecht gehad met een andere ‘L’ dus wij waren aan elkaar gewaagd. Na een ietwat te ruige remactie in de Tarzan de rest van de race met flatspots op de banden moeten rijden. Uiteindelijk als 28e ons eerste raceweekend afgesloten.
De sterke verhalen
Na de wedstrijd weer teruggereden naar onze tent, maar ik zat nog zo vol met adrenaline dat ik pardoes onze tent voorbij reed. Lachende teamgenoten en familie tot gevolg. Napraten met je teamgenoten en andere coureurs en samen sterke verhalen vertellen over alle net niet ongevallen, uitrem acties en punten waar je volgende keer sneller gaat. Met een biertje in de hand voelde dit toch wel euforisch. Na de verplichte ‘elftalfoto’ hebben wij de tent weer afgebroken en de auto teruggebracht na de sleutelgarage bij Rene. Het was mij het dagje wel. Maar wat hebben wij genoten. En nu alles wat wij hebben geleerd meenemen naar de volgende race op Zolder. Middenmoot here we come!