Vrijdag 13 december (!) was het zover; onze eerste echte testdag. ’s Morgens vroeg in vol ornaat op het circuit. Niels had de auto opgehaald bij Tom en kwam met instructies afgeladen naar het circuit. Dempers paar tikjes verstellen, olie regelmatig bijvullen, alleen RON 98 tanken en de motor goed warmdraaien. En o ja, de bandenspanning beginnen op 1,7 en dan regelmatig meten. Oef. Na een half uur stoeien met instructies op pad. Op een koud en mistig circuit maar eens kijken welke tijden we konden rijden. Deskundig als wij zijn houden wij alles bij. De ‘speurtochten’ map van de dochter van Emile deed dienst als lap timer.
Per stint maakten wij strakke afspraken; na een paar ronden binnenkomen, alles controleren en dan weer verder. Na een paar ronden kwam Niels inderdaad binnen, maar vooral om te bekennen dat hij de vangrail had ‘gekust’. Onze eerste schade! Aan de slag met ducktape, de resten van wat eens een fiere koplamp was verwijderen en hop daar gaan wij weer.
Ondertussen begint de auto wat te trillen. Emile dacht dat het kwam door zijn uitstapje bij de S bocht, maar toen Jeroen ging rijden leek het wel een rammelkast. Stug doorrijden was het devies en ervoor waken dat de schroefjes niet uit het stuur trillen. Ondertussen bij Tom informeren wat de oorzaak kan zijn. Enfin in de middagpauze toch maar besloten banden te wisselen. Wat een F1 team in 3 seconden doet doen wij in 30 minuten. Ondanks een geoefende Niels. Tot onze schrik was een band tot op het canvas versleten. Maar ja, zie Tom, als de band bijna is versleten heb je de meest grip. Ja, ja.
In de middag was inmiddels een droge lijn ontstaan en konden wij eens kijken welke tijden mogelijk zouden zijn. Wetende dat de cup ergens tussen de 2.08 en 2.16 rijdt, was het doel in ieder geval 2.16 te halen. En wat werden wij fanatiek. Links en rechts werden Porsches 944 en 968 ingehaald (wij kunnen toch veel later remmen) en doken de tijden naar beneden. Totdat (…) rook onder de motorkap. Wat bleek: de oliedop was niet goed aangedraaid en eraf gesprongen met als gevolg een ‘oliedouche’ onder de motorkap en een verdacht laag oliepeil.
Bij de sloop een nieuwe dop gescoord en hop na 45 minuten oponthoud weer op jacht naar de goede tijden. Einde van de dag waren wij in en in koud, maar ook tevreden met de tijden. Niels als topper van het team met een mooie 2.12, Emile daar vlak achter met een 2.13 en Jeroen op gepaste afstand met een 2.16. Maar allemaal binnen de bandbreedte van de cup! Een geslaagde dag.
De volgende dag wederom verzamelen bij Emile om gewapend met spons, lappen en een hogedrukreiniger onze Mazda weer toonbaar te maken. Tom is een Pietje Precies en duldt geen vieze auto’s was onze inschatting. Einde dag mocht Niels weer op weg naar Baarn om de auto te stallen. Het was verslavend, maar eens temeer blijkt dat je heel veel meters moet maken om goede tijden te rijden.
Daarom gaan wij 18 januari alweer naar Assen om daar ons geluk te beproeven. Wordt vervolgd.
Alle foto’s van vrijdag 13 december 2013.