JEN in 2017: een tip van de sluier!
De winterperiode racen wij niet, maar zitten wij zeker niet stil. Als team hebben wij 2016 geëvalueerd en natuurlijk besteden wij extra aandacht aan iedereen die ons heeft gesteund in 2016. Wij borrelen heel wat af. Het afgelopen race jaar was wederom top: wij hebben ons uitstekend vermaakt en genoten van iedere meter. Maar de prestaties vielen wat tegen. Zijn wij nu achteruit gegaan of is de rest gewoon harder gegaan? Ik denk allebei want de MX5 cup wordt steeds professioneler met betere rijders met meer ervaring. (meer…)
Tjsa, het racejaar 2016 zit er alweer op. Afgelopen weekend alweer de laatste finale races gereden. Het was een bewogen seizoen voor JEN en dat geldt ook voor onze laatste racedag. Lees en geniet mee. Het begon deze keer al voor de racedag. Jeroen had aangeboden om voor het goede doel op vrijdag met gasten rondjes te rijden op het circuit. Naast heel leuk, was het ook een goede laatste oefening voor de races op zaterdag. 
Assen is altijd een beetje een korte vakantie. Het is toch een beetje aan de andere kant van de wereld. Nadat wij de aanhangers en auto’s weer hadden opgehaald begon de lange, barre tocht naar Assen. Wij kwamen aan toen het al lang donker was, maar mochten toch van Leo nog naar keuring. Thanks Leo! Na de installatie van onszelf en de auto’s bij NXT racing was het tijd voor de gebruikelijke grappen en grollen. Na een welkomstbiertje kregen wij toch wel trek, maar helaas waren in Assen en de wijde omtrek geen restaurants meer geopend. Dus op goed geluk naar ons hotel in Norg – tien punten wie weet waar dat ligt – en onze intrek genomen in een alleraardigst hotelletje. Gelukkig was er nog een terras open voor wat biertjes – het was tenslotte vakantie – en was de eigenaar zo vriendelijk voor ons een bittergarnituur te serveren. Altijd weer lekker; zo’n diner met bitterballen en kipnuggets… 
Het is alweer en tijdje geleden, maar ik wil toch nog graag onze ervaringen met jullie delen over het raceweekend op 12 juni jl. Deze keer aan Emile en mij de beurt om de JEN eer hoog te houden. Goed voorbereid en vol goede moed kwamen wij zaterdag avond aan op het circuit. Daar waren de mannen van NXT al bezig met het opbouwen en konden dus mooi even onze handen uit de mouwen steken bij het opzetten van de tent.
Vol goede moed voor de tweede race toch weer aan de start. Helemaal achteraan deze keer! Ook weer een nieuwe ervaring. Na een goede start lukte het mij al snel naar voren te komen. Na leuke gevechten in de achterhoede nadere ik de groep voor mij. Helaas was ik iets te enthousiast in de Masters bocht, verloor de auto en stond achterstevoren. Uithuilen en opnieuw beginnen. Emile kwam steeds beter in zijn ritme en leverende spannende gevechten in de middenmoot.
Tjonge, wat hebben wij weer genoten tijdens onze jaarlijkse sponsordag. En wat is er nu eigenlijk leuker dan bijna 70 (!) gasten te mogen ontvangen die op race snelheid meerijden en meegenieten. Racen was voor ons een droom en zo kunnen wij dit delen.
Het was helemaal super dat Toine in de ochtend ook meereed zodat wij met 3 auto’s iedere keer de baan op konden gaan. Maciej was ‘gastrijder’ op de 8 en ik reed op de 10. Dus beetje close racen, inhaalacties links en rechts zodat onze gasten ook echt een beetje het gevoel van racen konden meekrijgen. Volgens mij was dit uitstekend gelukt omdat wij na afloop werden aangesproken op de fraaie inhaal manouvres die wij onderweg lieten zien.Na het meerijden was en tijd voor napraten, het delen van ervaringen en zelf kijken of je het beter kan dan de JEN coureurs op de simulator. Winnaar van de ochtend was Joshua van Climapro met een snelste tijd.
Ging er dan niks mis?Ja, toch wel. De BBQ die wij hadden ontstoken vatte vlam waardoor een groot deel van het vlees verbrandde. Weer eens iets ander dan verbrand rubber en een mooie kans om dit volgend jaar weer beter te doen. Zo’n sponsordag doe je niet alleen. Daar heb je veel vrijwilligers voor nodig. Dus speciale dank aan Mariska, Sabine, Sil, Michel, Majon en Pahenk voor hun ondersteuning tijdens de dag. Zonder jullie hulp was het echt niet gelukt.
Er waren twee redenen waarom Niels en Emile zelfvertrouwen moesten tanken. Niels, omdat zijn nieuwe motto nog steeds niet helemaal top liep en Emile omdat het eenvoudigweg zijn eerste racekilometers waren in bijna een jaar. Ikzelf heb dit weekend niet gereden, dus een mooie gelegenheid om het wel en wee van JEN eens vanaf de zijlijn te volgen. Op vrijdag hadden Emile en Niels de eerste mogelijkheid aan de auto’s te wennen. Tijdens de vrije training waren de tijden nog niet om over naar huis te schrijven, maar in ieder geval weer de nodige meters op (en Emile ook naast) de baan gemaakt.
de NXT mannen. Daar kan RedBull nog een puntje aan zuigen zullen wij maar zeggen. Na de gebruikelijke werkzaamheden voor de training – die wij nu bijna routinematig uitvoeren – op naar de start voor de kwalificatie. Nog last minute wat spanning uit de banden vanwege het warme weer. Spanning uit de banden en in de mannen zullen wij maar zeggen. Het resultaat van de kwalificatie was een 26e plaats voor Niels en een 39e plaats voor Emile. Niet slecht als je weet dat meters maken echt de manier is om in zo’n competitieve cup lekker mee te rijden. En dan na bijna jaar niet gereden te hebben ruimt 15 auto’s achter je laten is niet verkeerd.
Ondertussen vermaakten wij ons prima met allerlei grappen en grollen samen met de NXT mannen. Nu Michael bij zijn auto ook het lek boven leek te hebben, was er voldoende tijd voor ontspanning. De eerste wedstrijd op de zaterdagmiddag verliep goed. Voor mij ook eens leuk om het hele veld te kunnen volgen en te zien wat voor geweldige strijd aan de kop wordt geleverd. Helaas rijden wij daar (nog) niet, maar het allerleukste van deze cup is eigenlijk dat er op iedere positie en in iedere groep strijd wordt geleverd. Soms een beetje te fel zoals Niels weer aan den lijve heeft ondervonden. Helaas met de nodige plaatschade voor auto 8 als gevolg.
en geïnteresseerd de auto’s bestudeerd. En als ware experts wordt er een blik onder de motorkap geworpen omdat te zien hoe zien race Mazda er nou in het echt uitziet. Marije, Daphne en Floor waren ook aanwezig in vol JEN ornaat dus Emile had de beschikking over extra support en pitspoezen. Samen naar de start en ook daar weer het inmiddels bekende ritueel met de bandenspanning. Riemen aan, helm op en gaan met die banaan.
De mannen van JEN hadden een leuke wedstrijd met de nodige uitstapjes en spannende gevechten. Met een paar prachtige uitrem acties voor de Audi S bocht werd het publiek op haar wenken bediend. Top gereden en in ieder geval weer veel zelfvertrouwen bijgetankt. Leuk om te zien dat de snelste raceronden van de mannen maar een tiende scheelde en dat snelste raceronde van Emile maar liefst 7 tienden sneller was dan in de training. Kijk, dat bedoel ik dus. Meters maken is alles. Weinig tijd om na te genieten hebben wij niet, want volgende week staan de volgende wedstrijden alweer op het programma. Nu alweer hard klussen om de auto’s tiptop aan de start te laten komen. Met de hulp van de NXT mannen moet dat zeker lukken. Enne, speciale dank voor Gerard die op zeer professionele wijze de NXT handtekening ook op nummer 10 heeft gezet. Kijk, nu horen wij er echt bij.