20 maart 2016
Het zal erom spannen, maar wij doen er alles aan om Mondriaan aan de start te krijgen tijdens de Paasraces. Dank alvast aan Ron Boon voor de dispensatie die hij ons heeft verleend omdat wij niet in de mooiste outfit zullen starten. En dan is er nog de techniek. Ondanks het huzarenstuk van Michael en zijn mannen zijn er toch nog wel een paar kleine dingetjes die wat aandacht behoeven. Enfin wij gaan het zien en meemaken. Ondertussen hebben wij door met Mondriaan het seizoen te mogen starten wat tijd gekocht voor de definitieve livery. Als alles goed gaat, staan wij hier in Zolder mee aan de start. Tipje van de sluier: Porsche 917, Ford GT40, Gulf. De rest laat ik aan jullie fantasie over.
Overigens hebben Niels en ik afgelopen vrijdag eindelijk weer eens kunnen rijden tijdens de trackday met ‘Driversdays’. Wist niet dat dit zo populair was. Best wel heel 
stoer om met 70 auto’s op de baan te zijn, maar het verschil in snelheid en ervaring was eigenlijk te groot. Voor ons was het weer een mooie voorbereiding op het nieuwe seizoen. Als team hebben wij geïnvesteerd in allerlei materialen en hulpmiddelen die ons leven tijdens een trackday wat gemakkelijker maken. In plaats van een uur doen over een bandenwissel, doen wij het nu met de hulpmiddelen in 10 minuten. Wij komen er wel. De keuring voor de trackday was ook nog een dingetje. Appetrots waren wij dat wij in ieder geval met Mondriaan konden rijden, maar volgens de keurmeester moeten wij het volgende keer niet allemaal op het laatste moment laten aankomen. Hij moest eens weten denk ik dan.
Het rijden was weer heerlijk, maar alleen jammer dat Mondriaan de vuurdoop kreeg op een natte baan. Toch wat lastiger om de nieuwe remblokjes lekker in te rijden en de bandjes lekker op temperatuur te laten komen. Bovendien reed ik nog met een versleten door weer setje, dus dat was glibberen en glijden. Desondanks heel veel rondjes kunnen maken, lekker vertrouwen getankt en steeds snellere – of minder langzame – tijden gereden. Helaas had Mondriaan er na de tweede stint geen zin meer in en wilde hij niet meer starten. Aanduwen dus en dat lukte. Volgens MX5 dokter Jordi lag het aan de hoofdstroomschakelaar. O ja, die moeten wij ook nog even vervangen voor de Paasraces.
Niels startte in de middag op een droge baan en reed meteen alle frustratie van een ‘heftige’ winter van zich af. Meteen al onder de 2.10 en met een snelste rondje van 
2.09.3 liet hij meteen het potentieel van hemzelf en de auto zien. Fijn om Niels weer zo enthousiast te horen na een uurtje boenderen op de baan. En wat is er nou leuker dan op papier veel snellere auto’s voor te blijven. Na afloop van de trakckday stonden wij weer voor een zoveel logistieke avontuur: eerst naar Michael voor wat laatste technische handelingen, dan naar Rene om de auto af te leveren voor het spuiten en dan door naar Baarn om daar de aanhanger weer terug te brengen. Leuke manier om de vrijdagavond door te brengen.
Zoals altijd duren dingen langer dan verwacht en liep het hele programma in de soep. Uiteindeljk is Emile nog ingesprongen om de auto bij Van de Heijden op te halen zodat ik de aanhanger naar Baarn kon brengen. Het etentje met zijn vrouw Marije kon wel even wachten zei Emile. Nou Marije, wij maken het echt wel weer goed hoor. Ik vind het leuk om jullie zo af en toe een mee te nemen in de wereld achter de autosport. Dan zie je weer hoe ontzettend veel tijd en moeite het kost om zelfs op dit niveau mee te kunnen draaien. En dan merk je hopelijk ook dat je zonder hulp echt helemaal nergens bent. Dus daarom nog maar een keer een dankjewel voor iedereen die ons deze winter geholpen heeft.
Tot volgende week vrijdag tijdens de keuring. Zin in!
12 april 2015
Gisteren tijdens de openingsraces hebben wij goede sier gemaakt met onze nieuwe livery. De complimenten en jaloerse blikken waren niet van de lucht. Meester wrapper Eddy kwam samen met zijn vader nog even hoogstpersoonlijk langs om de laatste details aan te brengen. En niet onbelangrijk, want hij heeft de namen van de leden van de Club van 50/100 op de auto’s geplakt. Zo is ieder lid ‘ vereeuwigd’ op de achterklep van de auto’s. Pal naast een goed gevulde boodschappentassen van Jumbo Haarlem. Wat wil je nog meer! (meer…)
2 maart 2015
Wij hebben niet zo’n beste ervaring met trackdays. Of er gaat iets stuk aan de auto waardoor wij eerder moeten stoppen of het regent pijpenstelen. Leuk om het driften te oefenen, maar niet zo handig als je goede tijden wilt rijden. De voorspellingen voor zondag waren gedurende de week niet zo best. Maar deze keer hadden wij het geluk aan onze zijde: een prachtige zonnige trackday!
‘S morgens vroeg waren wij met beide auto’s paraat. De auto’s zijn nog niet afgewerkt en zagen er daarom lekker ruig uit. Reinder was samen met zijn familie aanwezig om ons bij te staan. De bankjes werden uitgeklapt en de koffiemachine aangesloten. Janneke had heerlijke muffins gebakken. Onze dag kon niet meer stuk. Allemaal waren wij toch wel gespannen. Na zoveel maanden weer rijden is toch altijd wel een ‘dingetje’. En wij hebben onze ambities de afgelopen maanden flink opgekrikt met de komst van Maciej bij JEN Racingteam. Enfin, motor starten en karren maar…
In de ochtend was de baan nog behoorlijk nat, dus wij hadden lekker de tijd om er rustig in te komen. Iedere ronde een beetje later remmen en de curbstones steeds meer ‘meenemen’. Goh, nooit geweten dat de curbstones na de bocht-zonder-naam zo spiegelglad zijn. Maar een fraaie driftpartij is ook nooit weg. En wat was het heerlijk om op Zandvoort te kunnen racen. Nadat de baan was opgedroogd, heeft Maciej mij op sleeptouw genomen op weg naar snellere rondetijden. De opdracht van Maciej was simpel: ik ga steeds een beetje harder rijden en jij moet mij gewoon volgen. Klinkt simpel, maar ik moest toch even een grensje over om met zoveel snelheid door het Scheivlak te gaan. Maar niet zonder resultaat, want ik reed een 2.12 ‘blank’. Niet zo snel voor de toppers, maar voor mij toch een mooie verbetering.
Na de rijderswissel trakteerden Niels en Emile ons op een mooi duel. De voormalig teamgenoten reden nu ieder in een eigen auto en wilden natuurlijk niet voor elkaar onder doen. Prachtig om te zien hoe zij elkaar opzweepten naar snellere rondetijden. Af en toe zag ik zelfs een inhaalpoging na een fraaie uitremactie. Dat opjutten was niet zonder effect, want de mannen reden tijden in de 2.10. Niet slecht voor tweede jaars amateurs zullen wij maar zeggen.
Na het uitwisselen van de eerste ervaringen tijdens de middagpauze, was het tijd om de baan op te gaan. Maar niet voordat wij elkaar gek hadden gemaakt met alle mogelijke demperstanden en theorieën over onder- en overstuur die daarmee samenhangen. Maciej nam het initiatief en was de eerste die onder de 2.10 dook. Met een 2.09.6 liet hij zien dat de ex auto van Tom in ieder geval potentieel heeft. Niels en Emile reden laag in de 2.10 en ik reed consistent mijn rondjes in de 2.12. Zo dicht bij elkaar waren wij nog niet geweest. In de middag nog een ‘duel’ met mijn maatje Niels uitgevochten. Leuk om nu eens Niels te kunnen opjagen. De witte nummer 10 was absoluut in topvorm en ik kon Niels prima bijhouden. Heerlijk om samen even zo’n robbertje te vechten.
Met een heel tevreden gevoel moesten wij klokslag 17.00 uur stoppen. Zonder schade en zonder regen waren wij de dag doorgekomen. En met zon, veel gezelligheid en snelle rondetijden. Vlak voor de zwart/wit geblokte vlak reed Maciej nog een 2.09.20. Tsja, baas boven baas. JEN is klaar voor het nieuwe seizoen en wij kijken met veel plezier uit naar de eerste races in april. En Tom, geweldig dat je onze beker voor de derde plaats in het teamkampioenschap in ontvangst wilde nemen. Terwijl wij hard aan het oefenen waren, stond jij op het podium tijdens de jaarvergadering.
2 maart 2015
Afgelopen jaar heeft onze voorruit de nodige schade opgelopen door opspattende steentjes. Omdat er ook wat scheuren in het raam waren gekomen, was het tijd voor een ‘vers’ raam. Niels heeft een hele ondernemende vriendenkring, dus ook voor een nieuwe voorruit heeft hij zo zijn contacten. Boy van Autoglaz Kennemerland- weet ook niet waarom het met een z gespeld wordt – heeft ons enorm geholpen door een nieuwe ruit te sponsoren.
Nadat hij de ruit op deskundige wijze had gemonteerd, hadden wij eindelijk weer een heldere blik op de baan. Meteen ook maar even nieuwe ruitenwisserbladen gekocht omdat wij een traditie hebben met regenachtige trackdays. En wat denk je? Een stralend zonnige trackday.
Boy, namens de mannen van JEN Racingteam onwijs bedankt voor de sponsoring van de nieuwe voorruit.
1 februari 2015
Wie kent het niet; Wheeler dealer op Discovery waarbij een ietwat gezette verkoper zijn langharige maatje opdracht geeft een ‘gare’ auto terug te brengen in showroom staat. Wij voelen ons de afgelopen maanden nauw verbonden met Wheeler dealer. Na een speurtocht naar de beste tweede auto voor 2015, kwamen wij uit bij Tom. Zeker in de tweede helft van het seizoen heeft Tom geweldig gepresteerd, dus de auto heeft zeker potentieel. Onze ‘eigen’ witte auto met nummer 10 hadden wij inmiddels flink toegetakeld door met de beste bedoelingen te gaan schuren en strippen.
Met de aanschaf van de ‘auto van Tom’ hebben wij ook de samenwerking voor 2015 samen vorm gegeven. Net als in 2014 is JEN onderdeel van de Van der Grift familie. De auto’s worden nu ook bij Tom gestald en dus moesten Emile en Jeroen op een vroege zaterdagochtend nummer 10 terugbrengen naar Van der Grift in Baarn. Een emotioneel moment omdat de auto immers hier is geboren en opgebouwd. Tom schrok van een beetje van het resultaat van onze werkzaamheden. Als een echte Wheeler dealer monteur – maar dan zonder de bijbehorende lange haren – maakte hij direct een plan de campagne.
Zijn eigen auto had ook nog wat herstel nodig en aldus gingen wij vrolijk verder met het demonteren en vervangen van onderdelen. Kijk maar eens naar de foto’s en oordeel zelf: zie je deze auto’s straks alweer op het circuit rijden? Gelukkig heeft onze nieuwe teamgenoot Maciej zijn netwerk inmiddels ook geactiveerd. Zo worden onze helmen ge-airbrushed door Harrold en worden beide auto’s van een fraaie wrap voorzien door vriend Eddy. Nu moeten wij het alleen nog eens worden over het design. Over de app zag ik de meest vreselijke dingen voorbij komen: van chroom tot lichtgevend en zelfs hier en daar een beetje mat. Niet helemaal mijn smaak zullen wij maar zeggen. Maar misschien ben ik wel hopeloos ouderwets. En met een vossenstaart en dobbelsteen aan de spiegel kan het best fraai worden. Blonde pitspoes ernaast en klaar is Kees (of Maciej).
De komende weken gaan we – nee eigenlijk Tom, Reinder en Eddy – hard werken om onze auto’s weer in topconditie te brengen voor het nieuwe seizoen. Zelf zijn wij in ieder geval weer goedgekeurd tijdens een drukbezochte keuring in Amsterdam. Ons idee is 0p 1 maart aanstaande tijdens een trackday ons te gaan voorbereiden op de eerste race. Hoe de auto’s er uit komen te zien is nog even een verrassing. Maar als er straks een lichtgevende, glimmende, felgekleurde auto voorbij rijdt met een kwispelende vossenstaart aan de spiegel, weet je wie er aan het kortste eind heeft getrokken.
29 november 2014
Wij zijn hard bezig om de auto van 2014 klaar te maken voor 2015 en hebben al weer vele weekenduurtjes klussend in de Sleutelgarage doorgebracht. Omdat wij toch wat schades hebben opgelopen aan de buitenkant was het idee dit ‘bij te werken’ voor 2015. Maar van het een komt het ander en voordat wij er goed en wel erg in hadden waren de auto volledig aan het demonteren en schuren. (meer…)
Het zal erom spannen, maar wij doen er alles aan om Mondriaan aan de start te krijgen tijdens de Paasraces. Dank alvast aan Ron Boon voor de dispensatie die hij ons heeft verleend omdat wij niet in de mooiste outfit zullen starten. En dan is er nog de techniek. Ondanks het huzarenstuk van Michael en zijn mannen zijn er toch nog wel een paar kleine dingetjes die wat aandacht behoeven. Enfin wij gaan het zien en meemaken. Ondertussen hebben wij door met Mondriaan het seizoen te mogen starten wat tijd gekocht voor de definitieve livery. Als alles goed gaat, staan wij hier in Zolder mee aan de start. Tipje van de sluier: Porsche 917, Ford GT40, Gulf. De rest laat ik aan jullie fantasie over.
stoer om met 70 auto’s op de baan te zijn, maar het verschil in snelheid en ervaring was eigenlijk te groot. Voor ons was het weer een mooie voorbereiding op het nieuwe seizoen. Als team hebben wij geïnvesteerd in allerlei materialen en hulpmiddelen die ons leven tijdens een trackday wat gemakkelijker maken. In plaats van een uur doen over een bandenwissel, doen wij het nu met de hulpmiddelen in 10 minuten. Wij komen er wel. De keuring voor de trackday was ook nog een dingetje. Appetrots waren wij dat wij in ieder geval met Mondriaan konden rijden, maar volgens de keurmeester moeten wij het volgende keer niet allemaal op het laatste moment laten aankomen. Hij moest eens weten denk ik dan.
Het rijden was weer heerlijk, maar alleen jammer dat Mondriaan de vuurdoop kreeg op een natte baan. Toch wat lastiger om de nieuwe remblokjes lekker in te rijden en de bandjes lekker op temperatuur te laten komen. Bovendien reed ik nog met een versleten door weer setje, dus dat was glibberen en glijden. Desondanks heel veel rondjes kunnen maken, lekker vertrouwen getankt en steeds snellere – of minder langzame – tijden gereden. Helaas had Mondriaan er na de tweede stint geen zin meer in en wilde hij niet meer starten. Aanduwen dus en dat lukte. Volgens MX5 dokter Jordi lag het aan de hoofdstroomschakelaar. O ja, die moeten wij ook nog even vervangen voor de Paasraces.
2.09.3 liet hij meteen het potentieel van hemzelf en de auto zien. Fijn om Niels weer zo enthousiast te horen na een uurtje boenderen op de baan. En wat is er nou leuker dan op papier veel snellere auto’s voor te blijven. Na afloop van de trakckday stonden wij weer voor een zoveel logistieke avontuur: eerst naar Michael voor wat laatste technische handelingen, dan naar Rene om de auto af te leveren voor het spuiten en dan door naar Baarn om daar de aanhanger weer terug te brengen. Leuke manier om de vrijdagavond door te brengen.
